mükemmel ikililer, filmler, defterler

danone sade muhallebi + doğranmış çilek: bir pazar günü semtimizin uyuz marketine gidilir, süt ürünleri rafında yeni bir şeyler var mı ki diye bakınırken, danone'nin üzerinde "sade muhallebi - sınırlı sayıda üretim" yazan paketleri dikkati çeker. evde buzdolabına yerleştirilen muhallebiler birkac saat unutulur, sonra pazar depresifliğinin pik yaptığı akşamüstü saatleri hatırlanıp, "aa çilek de vardı, dur ben bunları bi karıştırayım" diye işe girişilir. sonuç milföy pasta kremasi tadında ve kıvamındaki muhallebiyle hemhal olan çileklerin insana verdiği sonsuz mutluluk :)

çıtkırıldı badem (malatya pazarı) + feyruz (armutlu): ofisten sirkeci'ye fotograf malzemesi almaya giden arkadaşa sipariş verilir, sabırsızlıkla dönmesi beklenir. koca bir kesekağıdıyla dönen arkadaşa hayır dua edilip, dağ gibi yığılan iş güç bir tarafa bırakılıp, sabahtan dolapta soğumaya bırakılan feyruzlarla terasa çıkılır. çıtır çıtır kavrulmuş bademlerin etrafındaki incecik kabuklar ayıklanıp bademler ağza atılır, yanında icilen feyruz'la yaratılan bira efekti yorgun bünyelere ilaç gibi gelir.

muzlu ekmek (ev yapımı) + pınar beyaz krem peynir: internetten çıktısı alınan tarifler karıştırılırken muzlu ekmek tarifine rastlanır. ekmek makinesinin kek ayarında pisirilmistir, evde de malzeme vardır. bir saat sonra icinde iri muz parcalari olan yari ekmek-yari kek kıvamında pek hoş bir şey ortaya çıkar. evdeki tatlıdan anlamaz bazı arkadasların "ee kek bu" demeleri üzerine hafiften bozularak, kalan ekmekler ofise getirilir. ofiste tatlıdan en az neo kadar anlayan, yaratıcı arkadas muzlu ekmeğe bayılır ve de "buna krem peynir sürsek ya" diyerek işi başka bir boyuta taşır. sonuç tatlı-tuzlu orijinal lezzette bir karışım.

nutella + muz: bir gün yine ofiste tatlı krizine girilir, nutella var ekmek yoktur, neyle yesek acaba diye düşünürken muzlar akla gelir, muzun üzerine sürülen nutella adeta bir muzlu krep etkisi yaratır, bir ofis akşamında bundan iyisi şamda kayısıdır.

***

görüldüğü üzere afakanlar bastıkça kendimi abur cubura veriyor, çok ve çeşitli şeyler yiyor, yiyorum.

yiyip içmek dışında festival filmleri çok iyi geldi, pazar gunu üç filme giderek kisisel tarihimin sinemada film izleme rekorunu kırdım.

filmler arasında, sonunda coşkuyla alkıslanan bir film, bilet bulunamadığı icin balkonda merdivenlere oturulan bir yarışma filmi ve yer yer boş koltukların oldugu ve de yarım saat sonra sıkılanların apar topar çıktığı bir belgesel de vardı.

bu arada, kırmızı bir cep ajandam var, ona bu yıl izledigim filmleri yazmaya karar verdim, nerede ve kimlerle izlediğimi yazıyorum. yıllar sonra açıp bakmak ilginç olacak. (benim bir de 95 -yoksa 96 mıydı?- yılından beri okudugum kitapların adını yazdığım yeşil bir defterim var. şöyle bir bakınca bazen nasıl da bir yazara ya da bir konuya taktıgım anlaşılıyor. bazılarını hiiç hatırlamıyorum, bazılarını nerede okuduğum bile aklımda.

anneannemin böyle defterleri vardı, bakkaldan aldığı çizgili minik defterlere kaç bardağı, tabağı, elbisesi olduğunu, akrabalarını, akrabaların yeni doğan çocuklarının adlarını yazardı. bizimki bir tür tarih yazıcılığı işte, illa ki kayıt düşülecek, bu bılog mılog hikayesi de hep ondan.