festival'de kuzey'e bağlamak

festival filmleri hakkında yazmak riskli iş, çok beğendiğiniz filmi fazlaca övmek biraz haksızlık, bi kere istanbul'a özel bir etkinlik, başka şehirlerde oturanlar n'olucak? sonra istanbul'da oturup türlü sebeplerden takip etmeyen/edemeyen sinemasever kişiler var. "akşam çok güzel bir slovak filmi izledim" yazmak mesela, bir tür züppelik gibi geliyor (başka yazan arkadaşlar lütfen alınmasın, ben böyle hissediyorum) o yüzden filmlerden çok festival hallerinden bahsedeyim ben:

her yıl birkaç hafta önceden geyiği başlar festivalin bizim buralarda. festivali takip eden bir arkadaşım ofisten ayrılıp başka yere gecti, bu sene de dersleri vs. yüzünden takip edemiyor ama geçtiğimiz yıllarda epey muhabbetini yapardık, "ay şuna mutlaka gidelim, bunu kaçırmayalım "diye. ha, sonra çoğuna gidemezdik o ayrı.

bu sene biraz gec kaldık film seçmek ve satın almak konusunda. filmleri seçerken hafta içi saat altıdan sonra olanlar ve haftasonu seansları diye sınırlayınca epeyce elenmiş oluyor zaten. e bir de "izlandalı ünlü yönetmen akuriki makuriki'nin son filmi geliyor, çok heyecanlıyım" diye cümleler kuran "sinema manyakları"nın biletlerini anında bitirdiği filmler oluyor. neticede yirmi film secip, elimizde on biletle kalakalıyoruz (on da fena degil aslında ama çok film izliycem diye hırs yapan tipik festival izleyicisini pek kesmiyor :)

bu sene birkaç kriter belirledim, bir kere konuları çok önemli, gerçek bir sinemasever böyle davranmaz belki ama ben bu sene dram, trajedi, felaket filmlerini kafadan eledim. başyapıt da olsa, göresim yok kardeşim! neşeli filmler olsun dedim, kara mizah da kabulumuz ya da illa da neşeli olmasa da şiddet olmasın yeter ki. gecen festivalde izlediğim bir latin amerika filmi hala durup durup aklıma geliyor, anlatıp tadınızı kaçırmak istemem, çok feci idi, gerçek bir hikayeden yola çıkıyordu. filmden sonra epey bir kendime gelememiştim. sonra yönetmenlere baktım, gecen festivalde begendiğim biri vardı mesela, onun yeni filmini seçtim, bir de ülkeler önemli, fransız filmlerinden her zaman çekinirim, çook sıkıcı olabiliyorlar, latin amerika, ingiliz, italyan, ispanyol, irlanda ve de özellikle kuzey filmlerinin hastasıyız.

bu sene bir de şöyle enteresan bi durum oldu, bir türlü becerip de festival kitapçığı alamadığımdan filmleri internetten seçtim, sonra bir arkadaşımdan programda son anda bir sürü değişiklik olduğunu, kitapçıkta onların olmadığını duyunca "e gerek yok o zaman" diye düşünerek kitapcıktan tümüyle vazgeçtim. filmleri not alıp, biletleri aldım, e güzel ama sonra, seçtiğim filmlerin konularını, ülkelerini unuttum gitti. her seans, filmin adı dışında tam bir sürpriz oluyor bizim için. şu ana kadar üst üste üç tane kuzey filmi izledik mesela (isveç, izlanda, norveç) :) gerci üçte üç, allah için hepsi güzeldi. cumartesi bir film var, aman o da kuzey mi diye endişelenip siteden baktım, yok arjantin filmiymiş.

biz artık pek yapamıyoruz ama sabahki seanstan başlayıp akşama kadar üstüste film izlemek de festivalin şanındandır bu arada. dün geceki filmden dağılan kalabalıkta "bugünkü son iki film iyiydi abi" diyen bi tip vardı mesela, "son iki" dediğine göre artık kaç tane izlemiş siz hesap edin :)

bir de son olarak güncel bir bilgi, hani şu yetişkinlere özel (erkek olanlarına tabiy ki) filmler gösteren rüya sineması vardı ya, istiklal'de, inci'nin yanında, orası yakın zamanda yenilenip -yeni rüya oldu adı :) vizyon filmleri gösteren bir sinema hale gelmişti. şimdi festival filmleri de gösteriyor. tipik eski sinema salonlarından, büyük, ferah bir yer. bir zamanlar yetişkin filmleri gösterildiğine inanması bir hayli zor :)