weltschmerz: dünya üzüntüsü...

yalnız ve sakin bir pazar günü, koridordaki kitaplıktan rastgele bir kitap seçilir, günün falına bakmak için rastgele bir sayfası açılır ve karşılaşılan cümleler şu sıralardaki ruh haline bu kadar mı cuk oturur?
"...sus dedim içimden, "uçucu bir acıdır seninkisi
...sevinmeyi yitirdim ben...
Weltschmerz derler orda buna: Dünya üzüntüsü..."*

weltschmerz, alman yazar jean paul'un icadı imiş, -almanca manalı icatlara ne kadar müsait bir dil diy mi?- 1820'lerde yazdığı "selina" romanında geçiyormuş. sonra başka yazarlar da bu kelimeye göndermeler yaparak dünyanın boktanlığının verdiği üzüntü/acı/keder üzerine yazmışlar tabii.. geniş kapsamlı bir tanımı için bir sürü sözlük vs'ye baktım. tahmin edileceği üzere almanca dünya (welt) ve acı/üzüntü (schmerz) kelimeleri bir araya getirilerek yapılmış. karamsarlıkla eş anlamda kullanıldığı oluyorsa da bu pek doğru değilmiş, karamsarlık olaylara yönelik negatif bir bakış açısı iken weltschmerz, fiziksel gerçekliğin zihnin isteklerini asla tatmin etmeyeceğini anlamış bir insanın hissettikleri olarak tanımlanmış. 

pazar gününün uyuzluğuna da bu kelime yakışırdı diy mi?  zaten sonu iyi bitmeyen iki film izleyip melankoliye bağladım, zaten yarın pazartesi..  

*dizeler hakan savlı'nın samanyolu'nda bir ada şiirinden. resim de le herisson (kirpi) filminden.. hani şu kirpinin zarafeti romanını sinemaya uyarladılar ya, o.