*barev!

caanım memleketimize sabahın kör vakti döndüm. erivan-istanbul uçuşları gece çok geç saatlerde yapılıyor, bir tür "radar altı" uçuş gibi, ermenistan-türkiye sınırı kapalı biliyorsunuz, sanırım o kapalılık halinin bir yansıması bu. gece üçte, pırpırdan hallice minik bir uçağa doluşup gidiyorsunuz, casablanca ortamları yaşanıyor. trençkot siyahtı ama olsun :)

anlatacak çok şey var, başıma türlü türlü işler geldi, tek bir cümle ile özetleyeyim, ermenistan bütün korkularımla yüzleştiğim bir seyahat oldu: uçuş, asansörde kalabalıkken mahsur kalma, pasaport kaybetme... ilk fırsatta yazacağım, yukarda saydıklarım bir tarafa, güzel ve beni etkileyen, derin izler bırakan bir seyahatti. 

*Ermenice “merhaba”