ne memleket ama! tat tuz bırakmadı şu birkaç gündür. dün gümüşsuyu'nda komşumun ve arkadaşımın evinin önünde beklerken, kapısında bekleyeceğimiz bir mahkeme daha mı diye düşündüm, ajandaya not düşülecek yeni duruşma tarihleri... öyle olmaması için dua ediyorum.
burası gündemden korumaya, sakınmaya çalıştığım bi yer, zaten yeterince içinde yaşıyorum, şurda bari kitaplarımla, japon filmlerimle, battaniyem ve kedimle ve tabii ki arkadaşlarımla biraz neşe ve huzur bulayım istiyorum ama bu sefer yazmadan edemedim. öyle işte. tadım tuzum yok.
not: resim çok sevdiğim ressam franz marc'tan.
3 yorum:
nasıl? ne duruşması? ne oluyor?
umarım önemli bir şey yoktur. öpüyorum. sevgiler.
pardon, neo'cuğum, kişisel bir mesele sanmıştım. anladım. sevgiler.
periciğim,
seni de endişelendirdim, biraz kapalı yazmışım galiba.
benden de sevgiler.
Yorum Gönder