edebiyat soslu tarifler

doğrusu fikir şahane, neden ben düşünmedim diye hayıflanacak kadar...kendi üsluplarıyla ünlü yazarlardan yemek tarifleri. aşağıya üç yazarın tarifinden bölümler aldım, bakalım tahmin edebilecek misiniz? bilenlere designed by neolitik hanım :) kitap ayraçları yolliycam. google'dan kopya çekmeden tahmin etmeye çalışın tamam mı? bir de kitabı okuduğumdan beri bizim yazarlar yemek tarif etse nasıl olurdu diye düşünüyorum, bakalım...

***

tarif 1:

"Maydonoz olabilir," dedi. Bu bitki evde sık sık kullanılıyordu ve yumurtalarına pek yakışacak olması Bayan B..'nin onun için ancak iyi şeyler düşünmesi anlamına geliyordu: "Güzel, rahat ve gösterişsiz." Lady Cumberland'in tepkisi çok netti: "Yaprakları fazla kıvırcı ve balıkçılarda,, demetler halinde sık sık görülüyor çok talihsiz bir bağlantı olurdu." 

Bayan B... Lady Cumberland'in daha bilgili düşüncelerine karşı çıkmaya alışkın değildi ve şimdi de maydonozun değeri hakkındaki tüm düşünceleri alaşağı edilince, bakışlarını daha ender görülen adaylara dikti. Tarhun da bunlardan biriydi. Tarhunun kullanımı güç ve memnun edilmesi zor bir ot olduğunu düşünmüştü daima. "Orada yetişmez, burada yetişmez, ama kendini öyle büyük görür ki, her kış bilmem nerelere kaybolur. Nefret ediyorum şu bitkiden." 

"Fransız tahunu şifalı otlar arasında bir aristokrattır ve sizin yumurtalarınıza fazla olduğunu düşünsem de, iyi bir aday olacağını inkar edemem," dedi Lady Cumberland. Bayan B... bu sözleri büyük bir nezakatle dinledi ve yumurtalarının küçümsenmesine hiç ses çıkarmadı. Ancak Lady Cumberland gibi yüksek bir şahsiyetten gelen tavsiye göz ardı edilemezdi, böylece Bayan B...'nin soylu tarhuna karşı nefreti hemen unutuluverdi. Yumurtalarının soylu tarhun otla pişirilme olasılığı Bayan B...'yi öyle heyecanlandırdı ki, eğer öğle yemeği vaadi olmasa, Lady Cumberland kalkıp gidecekti.

***

tarif 2

Herhangi bir kafenin rağbet görmesi ve rahatlık derecesi genelde birbirleriyle ters orantılı olsa da, soğuk bir mart gününde kendimi Boulevard Beumarchais'de bir kafede buldum. ... Kahverengi kanapeler, sarı ahşap ve kırmızı duvarlar sanki mallarını gönderdiği yer hakkında hiçbir bilgisi olmayan bir dünyadan, tek bir ambalaj içinde gelmiş gibiydi ve sonuçta son derece iyi araştırılmış, varlığını adeta haykıran bir sıradanlık çıkmıştı ortaya. Kaba beyaz kupa içinde sunulan, üstü iyice köpürtülmüş ve fazlaca çikolata ekilmiş cappucino'ya bakarken, gözlerimin karşı koyulmaz birine ya da bir şeye takıldığından değil de vücudum istedi mi durup dinlenmem gereken bir yaşa geldiğime hayıflandım. Yine de içeceğimi yudumlarken birdenbire bir anı belirdi; cappucino'mun üstüne serpiştirilmiş çikolata tozu, ilk kez bir akşam, kızıyla birlikte mahallesine geri dönen eski Roma elçisinin gelişi onuruna, babamın Combray'deki bahçede verdiği davette tattığımı tiramisunun üstündeki kakao oluverdi. 

Büyük konakları ve tıpkı masal ormanlarının son yaratıkları gibi azalan sakinleriyle bu uzak geçmişten, çok daha zayıf ama çok daha canlı, önemsiz ama kalıcı bir şey uzandı; koku ve lezzet anıları büyük bir sadakatle yok olmaya direniyor, o akşamın ve tiramisunun anılarının yaşadığı sarayı bir an için yeniden inşa ediyordu.

***

tarif 3

K. farkına vardı ki, eğer bir adam sürekli tetikte değilse bu tür şeyler olabilirdi. Buzdolabına bakıyordu ve birkaç mantar dışında bomboş olduğunu gördü. Mantarları dilimlemeye başladı. Konukları sofrada oturmuş bekliyorlardı, ama onlara ikram edebileceği pek az şey vardı. Onları kendi mi davet etmişti, yoksa davet edilmeden mi gelmişlerdi, belli değildi. Eğer ilkiyse, o akşam için bir aşçı tutup sofrada belli bir ölçüde ağırlığını koymadığı için kendi kendine kızıyordu; çünkü konukları ona sanki beceriksizliğiyle akşam yemeklerini geciktiren bir astları olarak bakmaya başlamışlardı. Ancak ikincisiyse, böyle bir zamanda davetsiz gelip de yemek yemeyi bekleyemezlerdi. Kaynayan çaydanlığın sesi dikkatini yine yemeğe yönlendirmesini sağladı, bir yandan da bir kavanoz dolusu miso ile bir tablet yumuşak tofu'yu gördü. Belki de ev sahibesi bırakmıştı onları.