ders: motor konu: meme yapan bujiler

yıllarca direndim şu araba kullanma işini öğrenmemek için. ne bileyim, bi hevesim olmadı, lisedeki en yakın arkadaşım 18 yaşını doldurur doldurmaz kendini sürücü kursuna zor atmıştı, hatta direksiyon sınavına da birlikte gitmiştik (her yere birlikte gidiyorduk aslında, tipik iyi anlaşan ergenlerin yapışık kardeşliği işte :) istanbul'a yerleşince trafik gözümü korkuttu bi kere, yok dedim aman, hiç kalkışmayayım ben bu işe. fırtına bey'in ehliyeti vardı işte, eh yakın arkadaşların da var, gece bi yerlerden eve geç dönülünce bırakıyorlar sağolsunlar. sonra iki önceki yaz kalabalık olarak tatile çıktık, iki araba gidiliyordu, yol da uzun, iki şoförümüz var dönüşümlü kullanıyorlar ama ilk kez o zaman keşke ben de kullabilseydim dedim, daha az yorucu bir yolculuk olurdu. karar verdim, otomobilim olur olmaz, ama insanın ehliyeti olmalı hayatta. 

neyse uzatmayayım, kurs haftasonu başladı, trafik, ilkyardım bi şey değil de motor acayip göründü gözüme. kardeşim, sanayi mahallesinde tükkan açıp, rot balans ayarı, eksoz işine girmiycez ki, nedir bu kadar detay diye hafiften endişelendim kitabı görünce. ehliyeti olan arkadaşlara sordum, amaan korktuğun şeye bak, ezberliycen giricen işte diye rahatlattılar ama yok anlamadığı şeyi ezberlemeyi reddediyor benim bünye, lisede de aruz veznini "yok, öğrenmiycem ben bunu" diye kestirip atmıştım.

motor dersinden önce ilk yardımı anlatmam lazım, çok enteresan bir adam çıktı kendisi. dersin ilk 40 dakikasında şu minvalde geyikle geçirdi: almanya'da otoyollar şahane, istanbul'da insanlar gidererek yalnızlaşıyor, ben psikoloğum, bu derste yalnız ilk yardım sorusu değil her türlü özel sorununuzu sorabilirsiniz, insanların ruh sağlıkları bozuk, sabahları arabalarda sadece sürücüler oluyor, hep boş gidiyor arabalar yazık, almanya'da insanlar arabalarını sadece haftasonu kullanıyor, almanya çok güzel, size sınavda çıkacak soruları yazdırmayı düşünüyorum (kesin değil yani, düşünüyor daha!), bayanlar daha kolay depresyona giriyor..." bu noktada dönüp sınıftaki tek "bayan" olarak bana sormasın mı (bayan lafına acayip kılım, ha bi de başka bir kadından "hatun" diye bahseden kadınları anlamıyorum, neyse toplumsal cinsiyet meselesi başka bir yazıya artık): "öyle diyil mi, bayanlar daha kolay depresyona giriyor?" ben ters ters "efendim?" dedim, 40 dakka olmuş derse başlayamamışız, asabileşmişim tabiy hafiften. "dersi dinlemiyor musunuz?" demez mi? "yok" dedim "dinliyorum da, sorunuzun ilk yardım dersiyle olan ilgisini anlamadım." afallatıcı oldu ama nabayim, "ee ben böyle derse girizgah olsun diye sohbet ediyorum, herkes hoşlanmayabilir" dedi. daha da uzatmadım, ama etkili oldu cevabım ki, ders başladı.

öğleden sonra da karadenizli tiplerin olduğu tv dizilerinden fırlamış gibi görünen bir başka hocamız oldu. allah için iyi anlatıyordu, bir de ara ara anlattığı fıkralara kimse gülmüyor diye bozulmasaydı! 

motor dersi beklediğimden iyi geçti, bi kere görsel olarak destekliyordu hoca anlattıklarını, önümüzde ortadan ikiye kesilmiş bir motor olunca, bujidir, krank milidir, karbüratördür hepsini bi güzel öğrendim. yılların geyiği "buji meme yapmış" olayının da gizemi çözüldü iki dakkada :) bujinin tırnak tabir ettiğimiz iki ucu arasını, kurum vs birikip doldurunca buji ateşleme yapamaz hale geliyormuş, ona deniyormuş.

neolitik 
the şoför nebahat