hıdrellez'in hediyesi

- kitaplardan başlayalım: conrad'ı bitirdim, peri'ye de demiştim, ayrıntılı anlatımı, metaforları, anlatım tekniği hoşuma gitti ama yer yer zorladı itiraf etmem lazım. gemiciler, açık deniz, fırtınalar, limanlar, tüccarlar, fazla erkek bir dünya.. doğru dürüst kadın karakter olmayışına takıldım biraz ama conrad öyle bi yazar, yapacak bi şey yok. böyle has edebiyattan sonra da insan bi süre ne okuyacağını bilemiyor, sahafta ömer madra'nın "romanımla sana bir ses" kitabını bulduydum, ona başladım ama yok, salinger'in gönülçelen'in (çavdar tarlasında çocuklar diye de bilinen) yerli versiyonu gibi, hayta bi liselinin yaşadıkları okuyasım gelmedi, hem yazılmışı var diye biraz okuyup bıraktım. eskiden, başladığım kitabı illa ki bitirmek gibi bi takıntım vardı, artık bırakıyorum valla. okunacak bir sürü iyi şey varken, vakit kaybetmemek lazım. 

- şimdi macar yazar sandor marai'nin "buda'da bir boşanma"sına başladım. popüler şeyler okuyasım yok, böyle bi dünya edebiyatına dalayım, macarlar, japonlar, isveçliler... güzel başladı kitap, ayrıntılı yazarım bitince. 

- ishiguro'nun "never let me go" (beni asla bırakma) romanından uyarlanan filme gittim. çok güzeldi, yönetmen esere sadık kalmış... kitabı okumasam daha fazla etkilenirdim kesin, tavsiyem önce filmi izleyin, sonra kitabı okuyun. 

-luther diye ingiliz bir dedektif keşfettim, "arıza polis" klişesi üzerine kurulu ama olsun. olaylar londra'da geçiyor, ingiliz aksanını seviyoruz, psikoloji ağırlıklı olması da hoş. bi de kötü adam/kadın tipleri gerçekten çok başarılı, son zamanlarda tv dizilerinde izlediğim en ürpertici tipler. luther'den sonra aslı hayvanı'nın tavsiye ettiği the killing sırada, bana polisiye olsun zati. 

- "bi bahar vardı, noldu o?" muhabbetine girmek istemiyorum, ingilizler gibi sürekli havadan bahseder olduk, insaf! çizmeler gitsin, sandaletler gelsin! o kadar diyorum. 

- geçenlerde "günün sonunda (end of the day)", "gündemi ittirmek (push the agenda)", "bu mesele çok vital (hayati)" gibi yandan yemiş bi, ingilizce mi -türkçe mi belli olmayan ifadelerle konuşulan bi toplantıya gittim, içim sıkıldı. allahtan kurabiye olarak makaron, çikolatalı muffin vardı, kendimi onlara verdim.

- ofiste şu anda bir kedi yavrusu var, bir arkadaşımız arabasını servise götürmüştü, orada bir başka arabanın içinden çıkarmışlar. kediler yavrulamaya başladı, havalar da ısınamadı ya bi türlü, bu ara çok oluyormuş böyle ısınmak için araba içine kaçan yavru kedicikler..  kıyamamış alıp ofise getirmiş, "hıdrellez'le geldi bu" diyerek. kediş çok korkmuş, biraz mama yedi de sakinleşti, siyah-beyaz korsan gibi bi tip :) yuva bulucaz kendisine, bakalım. dolabın altına girdi, fotoğrafını çekemedim ama aynen şu yukarıdaki gibi bi şey işte.