"Güven, doğru olmadığını bildiğin bir şeye inanmaktır."

gri bir haftasonu geçirdim. arkadaşlardan aldıgım tatsız haberler, bir türlü yağmayan yağmurun sıkıntısı ve kolilerin arasında ev toparlama faaliyetleriyle geçti. nasıl şanssız bir insansam ben, evde kedi olmadığı halde arka oda kedi kokuyor! sebebi beşiktaş'ta bir plastikçiden aldığım koliler.. adam kolileri dükkanın yanındaki apartmanın boşluğunda depolamış, içeri girer girmez kokuyu aldım ama kutulara sinmiş olabileceği hiç aklma gelmedi. eve getirdim bir güzel, arka odaya koydum, bir vakit sonra evin arka tarafına gittikçe tuhaf bir koku almaya basladım, sonunda anladım ki kolilerden geliyor, bildiğimiz kedi çişi kokusu! camları acıp, odanın kapısını kapadım simdi, sabah kontrol ettim epeyce hafiflemis, insallah icine kitapları koydugumda sinmez üzerlerine! hey allahım, kedi yok ama kokusu var, bu vesileyle bir kedi alayım bari :)

cumartesi günü neil jordan'ın romanı gölge'yi bitirdim, yine güzel bir roman kötü çeviriye kurban gitmiş. “eskimiş” yerine "eski olmuş" gibi ifadeler kullanılmış. fazla takılmamaya çalıştım ama huzursuz edici bir okuma oldu. roman kahramanının nasıl öldürüldüğünü kendi ağzından anlattığı giriş kısmı özellikle etkileyiciydi. sonra da eğlencelik bir şeyler okuyayım diye kitaplığı karıştırıp tom robins'in sirius'tan gelen kurbağası'nı buldum. başlıktaki cümle de o kitaptan. (haftasonu gündemime uyduğu için aldım, arkadaşımdan sonu kötü biten bir güven hikayesi dinledim de..) hırslı ve genç bir borsacıyla, eski bir borsacının birlikte geçirdiği birkaç günün matrak hikayesini anlatan kitapta amerikan ekonomisi, sirius yıldızı, kurbağalar, bowling, kansere çare bulan bir capon vs. bir sürü şey var.. ben en çok parfümün dansı'nı seviyorum robins'in ama diğer kitapları da zevkle okunuyor.

pazar günü bakkaldan dönerken ikea katalogları dağıtan bir çocuğa rastladım, "evim hemen şurası benimkini alayım mı?" dedim, önce tereddüt etti, eve bırakılacak zaten diye, ben de "bazen atlıyorsunuz bizim evi" dedim. ikna oldu ama verirken "benden aldığınızı kimseye söylemeyin sakın" dedi. ben de katalogu gizli bir belge gibi alıp gazetelerin arasına sakladım :) sonra da katalogdan aldığım ilhamla evde kalan iplerden çizgili bir battaniye örmeye başladım. benim battaniyelerim meşhurdur, lisedeki dört kız arkadaş olarak başlamıstık bu battaniye örme işine, bir sürü renk renk kare örüp birleştirerek yapmıştık ilkini. sonra ben devam ettim ara ara, iki kişilik dev bir tane yaptım mesela, hala kullanırım. annemlere ördüm bir tane, dizleri ısıtmak için, nispeten küçük. 2000'e girerken bitirdiğim bir milenyum battaniyem var, üzerinde kozmik şekiller falan yapmıştım. sonra da ördüm bir tane ama epey ara vermiştim. şimdi yeniden başladım, penelope iş başında :)